Daodejing 1: Het Onnoembare


De Daodejing is een belangrijk geschrift uit het daoïsme, de eeuwenoude Chinese filosofie en religie vooral bekend van het yin-yangsymbool.

Lao Zi, wiens naam zoiets als Oude Meester betekent, wordt beschouwd als een semi-mythische stichter van het daoïsme en schrijver van deze tijdloze woorden.

De Dao, de Weg, is de onnoembare moeder der tienduizend dingen.

Daodejing 1: Het Onnoembare
Daodejing 2: Het eeuwigdurende universum ( > )

Daodejing 3: De vorm van het vormloze ( > )


1

Het Onuitsprekelijke, waar over gepraat wordt, is niet het eeuwige Onuitsprekelijke
Een naam voor het Onnoembare, is maar een naam
Het Onnoembare is dat, wat alles doet zijn
Door dingen een naam te geven wordt het ondeelbare verdeeld
Alleen wie alle begeerten heeft opgegeven, kan het onverdeelde ervaren
Wie wel verlangens koestert, ervaart slechts verdeeldheid
In wezen zien beiden dezelfde werkelijkheid, maar ervaren die werkelijkheid anders
Wie van de valse werkelijkheid naar de andere gaat,
Passeert de enge poort naar het geheim van het ware leven


2

Als mensen dingen mooi vinden moeten ze andere dingen wel lelijk vinden
Als mensen dingen goed noemen, moeten ze andere dingen wel kwaad noemen
Uit de werkelijkheid scheppen mensen een schijnwerkelijkheid
Moeilijk en gemakkelijk zijn betrekkelijk
Lang en kort hangen van elkaar af
Hoog en laag worden bepaald door een standpunt
Klank en stem zijn van elkaar afhankelijk
Voor en achter veronderstellen een gezichtspunt
Daarom handelt de wijze zonder bedoeling
En bepaalt niet wat anderen moeten doen
Hij laat alles gebeuren zoals het gebeurt en gaan zoals het gaat
Hij beschouwt wat hij doet niet als eigen verdienste
En juist daarom is hij verdienstelijk


3

Als je mensen prijst om hun prestaties, zullen de mensen gaan wedijveren
Als je dingen kostbaar noemt, zullen mensen ze gaan stelen
Als je te koop loopt met begeerlijke dingen, worden mensen daar onrustig van
Daarom beschouwt de wijze het als zijn opdracht om hun hoofden te legen,
Te zorgen dat ze geen honger hebben, hun eerzucht te ontmoedigen en hun lichamen te sterken
Zodat de mensen zonder begeerten en zonder zucht naar kennis zullen zijn
En dat de wetenschappers geen poot aan de grond krijgen
Als mensen niet meer zullen werken
Zullen allen in vrede leven


4

Wat het geschapene in stand houdt
Is als een leeg vat dat onuitputtelijk is
Het is als peilloze leegte, die de hele schepping vult
Zijn scherpte maakt rondingen
Zijn hoeken lossen op
Het tempert zijn licht
Het beteugelt zijn beroering
Hoe puur en stil lijkt het te blijven, als een diep water
Ik weet niet waardoor het wordt voortgebracht
Het is als was het nog ouder dan waardoor het is voortgebracht


5

De schepping doet niet aardig
Zij behandelt alle dingen onpartijdig
Wie wijs is doet niet aardig
Voor hem zijn alle mensen gelijk
Het universum is als een blaasbalg
Hoewel ledig, vult het onophoudelijk
Hoe harder het werkt, hoe meer het voortbrengt
Hoe meer je erover probeert te spreken,
Hoe vermoeider je daarvan wordt
Hou je daarom liever bij waar het echt om gaat


6

De geest van de diepte sterft nooit
Men noemt het wel de grote Moeder
De poort waardoor zij blaast,
Is het fundament van de schepping
Eeuwig en eeuwig schijnt die te bestaan
Als je je daarop verlaat is het leven moeiteloos



Door dingen een naam te geven wordt het ondeelbare verdeeld


Lees ook

Taoïsme door Alan Watts

Als een westerling dat hoort, denkt hij dat dat een soort fatalisme of determinisme is, maar dat komt omdat er in zijn achterhoofd nog steeds twee illusies schuilen. De ene is dat wat er gebeurt, met hem gebeurt en dat hij daardoor het slachtoffer van omstandigheden is. Maar als je in je oorspronkelijke onwetendheid verkeert is er geen jij die zich onderscheidt van wat er gebeurt, en daarom gebeurt het niet mét jou. Het gebeurt gewoon.


Tao – De levende religie van China door Kristofer Schipper

Tijdens zijn lange geschiedenis beeft het taoïsme dan ook nooit interne conflicten gekend of grote rivaliteit tussen zijn verschillende stromingen. Want niets is verder van de geest van het taoïsme dan fracties en schisma’s, partijen en gekonkel, Integendeel, het taoïsme wil alle stromingen in zich opnemen en harmoniseren om de tegenstrijdigheden te boven te komen en de lotswisselingen van de wereld te overleven. Het slaagt hierin door zich niet aan een bepaalde leer of geloofsbelijdenis te binden, maar door zich te richten naar de Tao en zijn werking in de ons meest nabije werkelijkheid: ons eigen lichaam. ‘De Tao is niet ver – hij is hier in mijn lichaam,’ zeggen de wijzen.


Lees verder

Noten

Vertaald door: Anoniem.

Bron, met dank aan: Verboden geschriften.