★★☆☆☆
Think of these crashes like you would Thanksgiving, and the Fourth of July. On these days, we don’t mourn the dead or rejoice in miracles. No, these are days of secular optimism. Of self-celebration.
White Noise is een vrij unieke film, in die zin dat de gebeurtenissen die zich er in afspelen enkele maanden na het uitkomen van de film ook in de werkelijkheid, dat is als nieuws-evenement, plaatsvonden in onze eigen wereld.
Het plot van de film komt rustig op gang als een trein vol chemische middelen ontspoort in Ohio, en de hoofdpersonen proberen te vluchten voor de giftige dampen die daarbij vrijkomen. Er is sprake van een zogenaamde airborne toxic event. Enkele maanden later – weken, als we uitgaan van de Netflix publicatiedatum – zien wij min of meer dezelfde gebeurtenissen plaatsvinden, maar dan in onze nieuwsbronnen, en gaat het ditmaal over daadwerkelijke personen, waaronder ook de acteurs die als extras die in deze film meespeelden. Omdat er gifdampen in de lucht waren gekomen door een ontspoorde trein moesten de bewoners van New Palestine, Ohio – de bewoners precies dat dorpje waar deze film voor het grootste deel werd opgenomen – evacueren, op de wijze waarop de extras die zich onder hen bevonden1 dat al eens eerder gesimuleerd hadden voor de opname van deze film.
Wie niet in toeval gelooft zal moeite hebben hier kaas van te maken!
Maar alsof het nog niet vreemd genoeg is dat deze mensen de evacuatie die ze als extra simuleerden later in het echt nog eens overdeden, is er ook in de film zelf sprake van een gesimuleerde evacuatie die juist van start ging op het moment dat de bewoners echt geëvacueerd dienden te worden. De simulatie viel dus, zowel in de film als daarbuiten, op een bizarre wijze samen met de daadwerkelijke gebeurtenissen. De hoofdpersoon merkt reeds op, voordat wij dit doen, dat hij dit een uiterst vreemde samenloop van omstandigheden acht:
“Are you saying you saw the chance to use the real event in order to rehearse the simulation?”
Bizarre overeenkomsten als dit geven de film een flinke dosis extra magie, vooral als je zoals ik de film reeds gezien had voordat gebeurtenissen op het nieuws te zien waren. Feit en fictie lopen, zoals ze dat vaker doen maar zelden zo extreem als hier, op een onwerkelijke manier in elkaar over. Maar dat is niet het enige bizarre aan deze film. Het is namelijk niet altijd even duidelijk, maar deze film is een komedie, en ook de humor die hier wordt gepresenteerd, is vrij bizar.
Begrijp me niet verkeerd: bij vlagen, en met name op die momenten dat je je er als kijker op de juiste manier voor open stelt, is deze duistere humor ronduit geniaal. Er zitten een aantal uiterst geslaagde momenten in,
Maar voor het grootste deel mislukt deze unieke vorm van humor gewoon een beetje, valt het in het niets, is het een net niet helemaal geslaagd experiment, waardoor je soms na een scène met een nare bijsmaak achterblijft.
Aan Adam Driver (bekend van zijn rol als Kylo Ren in de latere Star Wars films), die de hoofdrol vertolkt, ligt het in ieder geval niet. Deze acteur, die zich ook al in The Last Duel bewees als een veelzijdig talent, levert ook hier een uitstekende prestatie, hij voert je mee en je leeft met hem mee in dit vreemde avontuur waarvan je niet weet waar het zal eindigen.
Er zitten veel leuke concepten in deze film, die heel erg goed hadden kunnen werken. Uiteindelijk is het allemaal net-niet en bestaat wat ons nu wordt voorgeschoteld uit een samenraapsel van verschillende elementen die niet goed op elkaar aansluiten. En toch is deze film het kijken waard, niet in de eerste plaats om zijn kwaliteiten, maar meer nog om zijn speciale, welhaast magische status als film die werkelijkheid werd, die een ieder die van het mysterie weet te genieten zal kunnen vermaken.
★★☆☆☆
Lees verder
Noten
Lees meer over deze film op: IMDB